Ku wzniosłym celom po ciasnych ścieżkach.
(Wiktor Hugo)

Prace prezentowane na obecnych „Zderzeniach” cechuje bogactwo detali, precyzja i dbałość o każdy element kompozycji. Artyści uwielbiają obserwować rośliny, zwierzęta i krajobrazy. Wiele z ich prac zawiera elementy współczesnej estetyki, takie jak płaskie, zgeometryzowane formy i asymetryczne kompozycje. Korzenie takich prac można odnaleźć w sztuce Polskiej, ale przede wszystkim w sztuce Czeskiej. Sztuka ze „Zderzeń” jest integralną częścią życia i odzwierciedla jego piękno i wartości. Obrazy artystów łączą w sobie klasykę i współczesną rzeczywistość. Napełnia je czułość i delikatność. Sztuka obecna na wystawie charakteryzuje się ciepłą paletą kolorów, delikatnymi odcieniami i szczegółowym, realistycznym stylem. Często skutecznie wykorzystywane jest światło, aby stworzyć atmosferę spokoju i harmonii w dziełach. Przy tym twórcy ujmują wszystkie zjawiska głęboko: łagodność i wdzięk, które mają w sobie przelali w obrazy. Zauważane są też piękne proporcje postaci i wdzięk pełen gracji. Inspiruje ich wszystko, co widzą wokół. W nieodległym czasie szkicowali studia wnętrz, portrety, ptaki, elementy ciała, najróżniejsze przedmioty. Dawali się też ponieść fantazji, malując różne sceny z życia i eksponując nastrój, atmosferę, niejednoznaczne emocje, ulotne wrażenia, a także prostotę i przejrzystość. Tak jak bardzo wielu innych artystów, tworząc swoje obrazy, wykorzystywali i opracowywali sytuacje zaistniałe w ich własnym życiu. Często odchodzą od realistycznego obrazowania na rzecz przekazania za pomocą pędzla ogromnego ładunku emocjonalnego: radości, smutków i tęsknot artystów. Zdarzało się również, że dzięki oszczędnej formie i zatracającej detale, bogatej fakturze z wyraźnymi śladami pędzla i szpachli oraz rysami na powierzchni farby, artysta uzyskał wrażenie, jakby całą scenę obserwował przez szybę, delikatną chmurę, lub łzy. Pewne obrazy są nasycone alegoriami, zawierają też symboliczne treści. Jednak od strony formalnej są utrzymane jakby w konwencji ekspresjonistycznej. Artyści ze skłonnościami poetyckimi starali się przełożyć na język obrazu, stany wewnętrzne, obawy i pragnienia. Ich płótna stanowią próbę przekazania za pomocą form i kolorów stanów duchowych, wewnętrznych napięć i ujmujących przeżyć. W swojej twórczości osiągnęli szeroki zakres tematyczny, począwszy od scen z życia codziennego o bogatych treściach obyczajowych, poprzez wątki fantastyczne. W pewnym zakresie koncentrowali się także na refleksji i melancholii, ale jedynie w swobodnym i niezobowiązującym charakterze. Preferowali gładką i lśniącą fakturę, rozmyte kształty i chaotyczny, jakby trochę dziecinny styl. Z drugiej strony ukazywana sztuka jest trudna, intelektualna, aforystyczna, pozbawiona opisowości i melodyjności. Operuje skrótem, szczegółem, wielopiętrową metaforą, stosuje zróżnicowaną nieregularną wersyfikację dla podkreślenia puenty. Prace zawarte na wystawie „Zderzenia’2025” zawierają refleksję nad wielkością sztuki, która realizuje w świecie Boski pierwiastek dobra. Są pewnym dziennikiem zdarzeń, wykładnią poetycko-filozoficznej teorii ciszy, wolności, przezroczystości, szczęśliwej przestrzeni, niepatetycznej oryginalności i duchem twórczego płomienia.

„Zderzenia 2025” mówią o tym, że dobrze spędzony dzień dla sztuki, jest jak wspaniała symfonia… Każdy najmniejszy wysiłek (ruch pędzlem) ma w sobie coś z piękna zdziwionych dłoni.

Leszek Lesiczka krytyk sztuki, redaktor „FotoZeszytów”.