Robinsonada – nazwa ta nieodparcie przywołuje motyw podróży, wędrówki. Charakteryzuje człowieka poszukującego, nastawionego na poznawanie, zdobywanie, odkrywanie, gotowego na ryzyko niosące za sobą nieznane, życiowe doświadczenia zarówno w sensie fizycznym jaki i duchowym. Podróżowanie w głąb siebie w poszukiwaniu odpowiedzi na ważkie pytania, konfrontowanie rzeczywistości, postaw, wartości. Podążanie ku zmianom, ku marzeniom, ku wyzwaniom, rodzących się zarówno w świadomości, jak i podświadomości na skutek przeróżnych bodźców, reakcji, zdarzeń. Tęsknota przygody, czy ciekawość nie zawsze wydają się być nieposkromioną potrzebą odkrywania nowych horyzontów, ale na pewno zawsze są jedną z wielu dróg poznawania siebie i innych, uczenia się, doświadczania porażek, zwycięstw, smutku, radości i całej gamy ludzkich emocji.
Nawiązanie do przygody, to także nawiązanie do głębokiej i silnej potrzeby bycia wolnym. Wydaje się, iż na ogół to właśnie potrzeba wolności, każdego człowieka determinuje działanie, wybory, określa jego doświadczenia.
Zarówno w odniesieniu do życia codziennego, jak i do samego procesu twórczego możemy odwoływać się do drzemiącej w człowieku potężnej siły wolności wewnętrznej, która zdolna jest pobudzać i wydobywać na powierzchnie niewyczerpane pokłady ludzkich minerałów takich jak: wrażliwość, zachwyty, oczarowania, fantazje, pasje, namiętności, zamyślenia, dociekania, ale także osobiste pola bitew, zwycięstw, bólu i cierpienia.

Robinsonada jako wydarzenie artystyczne jest kolejną odsłoną indywidualnego zmierzenia się artystów (za pomocą różnorodnych technik, form i środków) z przesłaniem jakie niesie za sobą metaforyczne ujęcie motywu podróży, wędrówki, przygody i wolności oraz szacunku zarówno w stosunku do samych siebie, jak i wobec innych ludzi. Tylko w tak pojętej wolności wewnętrznej i zewnętrznej życie każdego człowieka to zawsze najpiękniejsza podróż życia.

Żywimy nadzieję, że zaprezentowane prace dostarczą odbiorcy nie tylko wrażeń estetycznych, ale zdołają zabrać w podróż, gdzie wyobraźnia nie zna granic, gdzie myśl czepia się gwiazd, a pamięć tylko tego, co miłe i dobre.

Ewa J. Partyka sekretarz WZAP