EWA J. PARTYKA

Janina-Ewa PartykaZ wykształcenia jestem humanistą, chociaż nieobce mi  są zajęcia z rzeźby i malarstwa pod okiem toruńskich profesorów. Interesuje mnie filozofia, etyka, literatura i muzyka. Wyrastałam w rodzinie, gdzie zawsze rozbrzmiewała muzyka skrzypiec mojego ojca. Być może dlatego, od zawsze muzyka porusza mój każdy nerw kreatywności. Jest dla mnie duszą, a malarstwo jest jej ciałem. Od dziecka mieszam farby z dźwiękami, to one nadają rytm i charakter obrazów. Czasami coś rysuję, ale na ogół wolę farby, ich gęstość, zapach oraz  możliwości jakie one dają. Kolorem wyrażam intensywność swoich poszukiwań, uczuć, refleksji. Zwykle świadomie łamię zasady perspektywy, głębi i czegoś, co da się złamać nie łamiąc istoty namysłu, idei. Lubię metaforę i symboliczne ujęcia tematu. Nie używam pędzli, bo mnie drażnią. Kocham impresjonizm, ponieważ wszystko tam drga, wibruje, żyje.
Sztuka dla mnie to wciąż wieki ocean, wiec nie porywam się na wielką sztukę, ale porywam się przede wszystkim na prawdę o niej i dla niej. Sztuka jest jedyną z dziedzin, gdzie mogę coś łamać bez tłumaczenia, bez wyrzutów, ponieważ wierzę, że tego rodzaju  język jest poza obszarem różnic narodowościowych, kulturowych, politycznych, religijnych i nade wszystko, ponad wszystko i przede wszystkim różnic osobowościowych. Język sztuki dla mnie jest najpiękniejszym językiem osobistej wolności. Wolności podobnej do lotu ptaka. W tym sensie, gdy tworzę jestem ptaków lotem  i  marzę, by każdy odbiorca poszybował wraz ze mną.

kilka prac…

 strona internetowa

logofacebook3

© PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE
Kopiowanie, reprodukowanie całości lub fragmentów zdjęć oraz tekstów umieszczonych na tej stronie bez zgody właściciela strony oraz autorów jest
ZABRONIONE

Dodaj komentarz